Het achtervoegsel, of suffix, -eer vormt vaak een werkwoord in combinatie met een uitheemse wortel (1a), soms voorafgegaan door een uitheems prefix (1b):

Het suffix komt veel voor in combinatie met een zelfstandig naamwoord, maar een adjectief als basiswoord is ook mogelijk (zoals in bruuskeren), vooral bij de variant -iseer (zoals in moderniseren en stabiliseren).

Met een substantief als basiswoord zien we dit suffix onder meer optreden in de volgende werkwoorden:

Gebruik van de variant -iseer zien we in:

Het suffix -iseer kunnen we analyseren als een morfeem -is- gevolgd door het suffix -eer, want bij de afleiding van substantieven van werkwoorden op -iseer door middel van -atie wordt het deel -is- van -iseer niet vervangen.

Werkwoorden op -iseer hebben de eigenschap dat het bijbehorende afgeleide substantief altijd een woord op -atie of op -ering kan zijn (bijvoorbeeld stabilisatie of stabilisering), terwijl dit niet altijd het geval is bij een werkwoord op -eer, zoals alarmeren waarbij alleen alarmering mogelijk is. We vinden -iseer ook aangehecht aan een eigennaam, zoals in endemolliseren ‘verworden/maken tot een commerciële omroep’ en milquetiseren ‘een tekst dermate bedelven onder onbegrijpelijke amendementen dat niemand nog weet wat er in staat', gevormd naar de Waalse politica Joelle Milquet.

In werkwoorden met -eer treedt veel stamallomorfie op, zoals in de volgende werkwoorden:

Deze stamallomorfie is niet uniek voor deze werkwoorden, maar treedt op in allerlei soorten uitheemse woordvorming. Zo treedt de stamallomorf condition- ook op in conditioneel, en orkestr- ook in orkestratie.