De volgorde van substantivische constituenten is altijd overeenkomstig het regelsysteem uit [21·4·2/3]: onderwerp - lijdend voorwerp. Dit geldt zowel voor bepaalde als voor onbepaalde constituenten. Voorbeelden:

Alleen in bijzondere gevallen, bij bepaalde werkwoorden met een levend wezen als voorwerp en een niet-levend wezen als onderwerp, kan de volgorde omgekeerd worden: lijdend voorwerp - onderwerp. Voorbeelden zijn:

Beide zinsdelen hoeven niet steeds direct op elkaar te volgen. Als er een bijwoordelijke bepaling in het middenstuk voorkomt, dan kan of moet die tussen onderwerp en lijdend voorwerp in staan. Zie hiervoor [21·4·8·2].