Een speciaal zinstype is de opsomming. Opsommingen worden gewoonlijk gekenmerkt door een vlakke toonconfiguratie, waarbij de toonhoogte in het finale accent middelhoog is en de rest van de IP op hetzelfde niveau blijft. Dit kan worden weergegeven als H* %. Dat wil zeggen dat er geen finale grenstoon is.

Deze toonconfiguratie kan ook signaleren dat de spreker zijn beurt wil voortzetten (paragraaf 1.8.2.3).

Een andere optie voor een opsomming is de half-voltooide stijging, waarbij het finale accent een stijgende toonhoogtecontour heeft (L*H) en de toonhoogte op hetzelfde niveau blijft aan het einde van de IP. Dit wordt getranscribeerd als L*H %.

Bron: Gussenhoven (2005: 130).

Intonationele frasen (IPs) aan het einde van een spraakuiting kunnen accentloos zijn, wat bijvoorbeeld het geval is bij rapporterende zinnen zoals zei Jan (zie ook paragraaf 1.8.1.3). Het toonhoogteverloop van een dergelijke accentloze frase wordt bepaald door de daaraan voorafgaande zin in de spraakuiting. De accentloze frase herhaalt namelijk de laatste tonen die volgen na de laatste toon met ster in de voorgaande zin. Er is dus sprake van toonkopiëring. Dit wordt geïllustreerd in (5), waarbij de rapporterende zin zegt m’n moeder altijd wordt voorafgegaan door een IP die eindigt met het finale toonhoogteaccent !H*L en de grenstoon L%. De rapporterende zin begint met een kopie van de vervolgtoon (L) van het accent !H*L en eindigt met een kopie van de lage grenstoon (L%).

In (6) is een ander voorbeeld van een accentloze frase gegeven, in dit geval de bijstelling ’t kleine opdondertje. Ook hier zien we kopiëring van het toonsegment L uit de het finale toonhoogteaccent (H*L) en de lage finale grenstoon uit de voorgaande IP.