In het eerste type heeft de reeksvormer uitsluitend nevenschikkende functie. In dit geval kunnen er alleen zinnen met achter-pv verbonden worden, als ze ten minste het inleidende woord en het onderwerp gemeenschappelijk hebben. Het eerste element van de reeksvormer wordt achter de gemeenschappelijke delen geplaatst, die in het tweede lid bij voorkeur worden weggelaten (vergelijk(24.2.3, kenmerk 4[3])). Vergelijk:

In het tweede type heeft de reeksvormer zowel nevenschikkende als onderschikkende functie. In nevenschikkingen van dit type heeft de reeksvormer nevenschikkende functie ten opzichte van de verbonden zinnen met achter-pv, terwijl de nevenschikking als geheel een bijwoordelijke bepaling (dus ondergeschikt) is in een hoofdzin. Zie voorbeeld 3a. Na hetzij kan, na of moet in dit geval dat gebruikt worden (3b en 3c).

In de gevallen waarin dat niet gebruikt wordt, vervult hetzij dus zowel een onderschikkende als een nevenschikkende functie. Die dubbele functie blijkt duidelijk bij vergelijking met de volgende zin:

In beide leden van de nevenschikking in 4 kan hetzij gebruikt worden als alternatief voor of dat , de combinatie van een nevenschikkend en een onderschikkend voegwoord. Dit type nevenschikking met hetzij vormt een uitzondering op de regel dat de leden dezelfde waarde hebben als het geheel (zie(24.3.1.1, sectie 1)).

In 3 is de nevenschikking met hetzij-hetzij een bijwoordelijke bepaling met voorwaardelijk én toegevend karakter (zie(10.3.9.2, sectie 1)). Het toegevende betekenismoment hoeft echter niet aanwezig te zijn, getuige een zin als:

Andere voorbeelden:

In tegenstelling tot het eerstgenoemde type, hoeven de nevengeschikte zinnen met achter-pv hier niet het onderwerp gemeenschappelijk te hebben: