In (1a) hierboven drukt in de bus een plaats uit, waarvan achter een gedeelte specificeert. Achter zou eventueel weggelaten kunnen worden: de resulterende zin drukt dan nog steeds min of meer hetzelfde uit, alleen wat minder precies. Hetzelfde geldt voor de vetgedrukte adposities in (2): voor, boven, binnen en onder.

Vanwege hun specificerende functie en hun weglaatbaarheid kunnen we de dikgedrukte adposities voorbepalingen noemen. Volgens die analyse is voor in (2a) een adpositieconstituent op zich, die alleen maar uit een kern bestaat en geen complement heeft (een partikel). Deze adpositieconstituent fungeert als bepaling binnen een adpositieconstituent met in als kern en de schoen als complement.

Voor (1b) geldt het omgekeerde, hieronder herhaald als (3a): de adpositieconstituent achter drukt een globale plaats uit, waarvan in het tuinhuis een preciezer gedeelte afbakent. Omdat in dit geval in het tuinhuis een specificerende functie heeft en weggelaten kan worden, kunnen we deze adpositieconstituent zien als nabepaling binnen een adpositieconstituent die verder alleen bestaat uit de kern achter. Hetzelfde geldt voor de voorbeelden in (3b) en (3c).

Zinnen als in (1a) en (2) zijn geschreven volgens de huidige spellingregels , waarin bijvoorbeeld achter en in los van elkaar worden geschreven. Deze spellingregel is gebaseerd op de weglaatbaarheid van de dikgedrukte adposities in (1a) en (2). Die weglaatbaarheid is een argument om ze als voorbepaling te zien, net zoals dat geldt voor andere voorbepalingen, zoals vlak.

In de praktijk worden deze adposities ook vaak aan elkaar geschreven, zoals in (4) hieronder, maar dat gaat dus tegen de spellingregels in. Wel kunnen we dit als mogelijke aanwijzing zien dat taalgebruikers die combinaties als één (samengesteld) woord beschouwen.

In veel combinaties met onder of boven en aan is de eerste adpositie overigens niet weg te laten, zoals in (5). In die gevallen worden onderaan en bovenaan sowieso gezien als samengestelde adposities.

Combinaties als achterin, bovenop en onderaan worden ook als (samengestelde) adpositie zonder complement gebruikt, zoals in zijn chauffeur zit achterin.