niet-specifieke onbepaalde constituenten;

Deze staan zo ver mogelijk achteraan in het middenstuk (maar nog vóór de inherente elementen), dit in tegenstelling tot bepaalde en specifiek onbepaalde constituenten. Het negatie-element niet heeft hier met andere woorden eenzelfde soort spilfunctie als de (andere) bijwoordelijke bepalingen. Niet versmelt in de regel met niet-specifieke onbepaalde constituenten (zie [29·4·1]). Enkele voorbeelden zijn:

Specifieke constituenten staan, net als de bepaalde, vóór niet . Vergelijk respectievelijk met de zinnen 8 en 9:

Zin 11 betekent in de specifiek onbepaalde lezing 'één van de toverformules wilde Jonas niet leren', zin 8, met een niet-specifiek onbepaalde constituent, daarentegen 'Jonas wilde geen enkele toverformule leren'. Zin 13 betekent hier dat de studenten waarvan sprake is tien (niet nader genoemde, maar voor de spreker wel identificeerbare) boeken, bijv. uit een literatuurlijst, niet hoefden te lezen. Dit impliceert dat ze andere boeken wél moeten lezen. Zin 9 echter ontkent gewoon het feit dat de leerlingen tien boeken moesten lezen.

Categoriale en generieke constituenten kunnen in plaats variëren ten opzichte van niet. (We kunnen ook anders redeneren en zeggen dat niet vóór of achter categoriale en generieke constituenten kan staan.) Naast elkaar komen bijvoorbeeld voor:

Beide zinnen betekenen in dit geval 'waarom is het zo dat Jaap welk vraagstuk dan ook niet wil oplossen'. De ontkenning van het oplossen van vraagstukken geldt hier voor alles wat ook maar een vraagstuk is. Ook 8 en 11 kunnen, in een andere context, met deze laatste betekenis naast elkaar gebruikt worden.

voorzetselconstituenten als indirect object (met aan of voor);

Deze staan normaal na niet:

voorzetselvoorwerpen;

Voorzetselvoorwerpen worden bij voorkeur, maar niet noodzakelijk, door niet voorafgegaan, bijv.: