Ook in constructies als de jaren dertig/zestig/zeventig staat het hoofdtelwoord na het substantief waar het betrekking op heeft. Het hoofdtelwoord wordt hier gebruikt als aanduiding van een decennium.

Behalve de jaren dertig/zestig/zeventig kan men ook spreken van de dertiger/zestiger/zeventiger jaren. Deze constructie is een leenvertaling uit het Duits. De woorden dertiger/zestiger/zeventiger worden door Van Dale (Den Boon & Hendrickx 2015) beschouwd als bijvoeglijke naamwoorden die enkel attributief te gebruiken zijn. De vorm de jaren dertig/zestig/zeventig is het gebruikelijkst.

Zie ook Taaladvies.net .

Hoofdtelwoorden na een substantief, zoals in (20)-(25), krijgen dus eenzelfde soort interpretatie als rangtelwoorden. Ze worden daarom ook wel analytische (of syntactische) rangtelwoorden genoemd, om ze te onderscheiden van synthetische rangtelwoorden (Meyer 2019, Meyer et al. 2020). Synthetische rangtelwoorden, bijv. (de) vierde (plaats) of (het) achtste (hoofdstuk), zijn combinaties van een hoofdtelwoord en het achtervoegsel -de of -ste; ze komen vóór een substantief en na een lidwoord (of andere determinator, zoals een aanwijzend of bezittelijk voornaamwoord). Analytische rangtelwoorden, bijv. (plaats) vier en (hoofdstuk) acht, hebben geen achtervoegsel en volgen op een substantief dat meestal niet voorafgegaan wordt door een lidwoord (of andere determinator).

Analytische rangtelwoorden kunnen niet in alle contexten waarin synthetische rangtelwoorden mogelijk zijn, even gemakkelijk voorkomen. Zo kun je wel zeggen Lees pagina vijf, maar niet zo goed Ga links bij verkeerslicht drie. Dat laatste zou je enkel kunnen zeggen in een situatie waarin de verkeerslichten op voorhand expliciet gelabeld of opgenoemd zijn.

Het zelfstandig naamwoord twintigtal in (57) is een samenstelling: het bestaat uit een telwoord (twintig) en het zelfstandig naamwoord tal (een variant van getal). Ook met een uitdrukking als een twintigtal kan worden uitgedrukt dat het aantal bij benadering genoemd wordt (zie 20.2.3.1.ii.8 voor dit type constructie). In principe is er daarnaast een lezing mogelijk waarbij twintigtal een exact aantal betreft.

Deze situatie lijkt op wat we aantreffen bij een paar. Een paar schoenen bijvoorbeeld kan geïnterpreteerd worden als twee bij elkaar horende schoenen, maar ook als een niet nader gespecificeerde, kleine hoeveelheid schoenen (zie ook 5.9.3.2.vi en 20.2.3.1.ii.7).

Overigens lijkt het erop dat de exacte lezing eerder optreedt bij lagere aantallen, zoals in een viertal, terwijl de benaderende lezing eerder optreedt bij hogere aantallen, zoals in een honderdtal.

Uitdrukkingen van het type een stuk of tien, vijftien en zo'n zes, zeven euro, waarin twee opeenvolgende telwoorden gebruikt worden, noemen we schattingsparen. Ze moeten aan bepaalde regels voldoen: het eerste getal moet altijd kleiner zijn dan het tweede en beide getallen maken bij voorkeur deel uit van dezelfde rekenkundige reeks, waarin ze elkaar direct opvolgen:

In de rekenkundige reeks van 1, 2, 3 enz. komt bijvoorbeeld wel voor een euro of vijf, zes, maar niet een euro of vijf, zeven. In de reeks van 5, 10, 15 enz. vinden we bijvoorbeeld wel een euro of tien, vijftien, maar minder plausibel is een euro of vijftien, dertig of een euro of vijftien, zeventien. Alleen met komisch effect kunnen constructies verschijnen als een rijzige jongeman van zesentwintig à tweeënveertig jaar of de eerste negen, zevenentwintig keer.