Het achtervoegsel, of suffix, -el komt voor in veel werkwoorden, maar het is nauwelijks productief te gebruiken. Van Dales Woordenboek van Hedendaags Nederlands noemt bijna 300 werkwoorden van dit type.

Zie ook De Jager (1875), een woordenboek van frequentatieve werkwoorden.

De betekenisbijdrage van het suffix kan worden omschreven als ‘verzwakking’ of ‘verkleining’ (historisch gezien is -el een verkleinwoordsuffix). Zo duidt krabbelen een minder intensieve handeling aan dan krabben. Door de verlaging van de intensiteit van een handeling treedt tegelijkertijd vaak een betekeniscomponent van herhaling op: krabbelen is herhaald licht krabben. Daarom worden veel van deze werkwoorden aangeduid als frequentatieven.

Er zijn twee groepen werkwoorden met het suffix -el:

Daarnaast zijn er werkwoorden die eindigen op -el, en toch niet zijn afgeleid met het suffix -el, maar door conversie zijn afgeleid van een substantief of adjectief op -el zoals borstelen (van borstel) en dartelen (van dartel).

Het suffix -el wordt ook gebruikt in prefixwerkwoorden en samenkoppelingen, zoals in bedisselen, verschrompelen en aftroggelen.