De elementen mis- en wan- worden in sommige bronnen niet als voorvoegsel, maar als (adjectivaal) linker lid van een samenstelling geanalyseerd. Dat is problematisch omdat samenstelling van adjectief plus werkwoord (type dichtplamuren) normaal een heel andere interpretatie krijgt (namelijk als resultatieve werkwoordsbepaling), en in dat soort gevallen verandert ook de valentie van het werkwoord: *slechtplamurenuitgesloten, voor zover een mogelijk Nederlands woorddat is het toch niet? [* toegevoegd], kan niet de lezing 'op een slechte manier plamuren' krijgen. Bovendien is voor wan die aanpak, synchroon gesproken, extra twijfelachtig, omdat in het hedendaags Nederlands wan niet als zelfstandig adjectief voorkomt. Merk op dat mis- zich anders gedraagt in mislukt (waarbij mis- in plaats komt van het voltooid-deelwoordprefix ge-) en misgegaan (waar mis- en ge- samen voorkomen); dit kan worden opgevat als een argument voor twee verschillende elementen mis.