Adjectieven kunnen verschillende functies in de zin vervullen. De meeste worden attributief gebruikt, zoals in (1). Ze staan dan voor een substantief waar ze iets meer over zeggen.

Soms worden adjectieven zelfstandig gebruikt, zoals oude in (2). Eigenlijk zou de zin als volgt kunnen worden aangevuld: Deze Mini is niet meer te vergelijken met die oude Mini.

Daarnaast kunnen veel adjectieven ook predicatief gebruikt worden, zoals in (3). De adjectieven dronken en licht vormen het naamwoordelijk deel van het gezegde. Aardig is onderdeel van een bepaling van gesteldheid.

En dan is er nog het bijwoordelijk (adverbiaal) gebruik van adjectieven, zoals in (4). Bijwoordelijk gebruikte adjectieven zeggen niet iets over een substantief (of voornaamwoord), maar vormen een bepaling bij een werkwoord (slapen in 4a), een bijwoord (vaak in 4b) of een adjectief (grote in 4c).

Niet alle adjectieven kunnen op al deze manieren gebruikt worden. Er is een grote groep die uitsluitend attributief gebruikt kan worden (zie hierover 6.3.2 en 6.3.3), en een kleine groep die alleen predicatief gebruikt kan worden.