Voor de vorming van substantieven met een abstracte betekenis zijn een aantal inheemse en uitheemse achtervoegsels, of suffixen beschikbaar. Een aantal hiervan wordt ook gebruikt voor het vormen van woorden behorend tot andere semantische categorieën, en daarom worden ze in meerdere paragrafen over de vorming van substantieven door suffigering genoemd. Tot de abstracta horen namen voor gebeurtenissen, voor eigenschappen, en voor verschijnselen. Het zijn allemaal de-woorden, met uitzondering van de woorden op -isme, die het-woorden zijn.

De suffixen die gebruikt worden om gebeurtenisnamen te vormen, komen ook voor in andere typen abstracte substantieven dan gebeurtenisnamen, en worden daarom hier genoemd.

Met behulp van -er kunnen gebeurtenisnamen afgeleid worden van werkwoorden. Voorbeelden van dit procedé zijn: giller, misser, schuiver, sisser.

De uitheemse suffixen die productief gebruikt kunnen worden zijn -age, -isme en -iteit. Daarnaast zijn er veel uitheemse substantieven waarin wel een suffix herkenbaar is, en dus ook een basiswoord of een wortel, maar zonder dat er sprake is van productieve woordvormingsprocessen: