Met het onbeklemtoonde achtervoegsel, of suffix, -ster stər kunnen vrouwelijke persoonsnamen worden gevormd op basis van een handelingswerkwoord, bijv.:

Het procedé is productief. Naar analogie van de mannelijke pendanten wordt tussen het basiswoord en het achtervoegsel soms een d ingelast, bijv. aanvoerdster op basis van aanvoerder (naast aanvoerster), toehoordster op basis van toehoorder (naast toehoorster). Dit betekent dat bij de vorming van deze woorden sprake is van affixsubstitutie, vervanging van -er door -ster. Dit geldt niet bij werkwoordstammen op -uur of -eer, zoals borduurster, huurster, en codeerster, die dus zonder meer als afleidingen van een werkwoord kunnen worden opgevat.

Zie Van Santen & de Vries (1981).

Voor een aantal vrouwelijke persoonsnamen geldt dat een analyse in termen van affixsubstitutie de meest plausibele is. Vergelijk de volgende persoonsnamen, waar afleiding van een substantief op -er de voor de hand liggende interpretatie is:

In reizigster keert het onregelmatige ig van reiziger (niet *reizer) terug. In aanvoerdster treedt een d op die niet in het werkwoord aanvoeren zit, maar wel in aanvoerder. Het woord gangster komt alleen voor als leenwoord, met de betekenis ‘bendelid’. Woorden als oproerkraaier, strooplikker en betweter hebben een onvoorspelbare betekenis die terugkeert in de vrouwelijke persoonsnaam.

Persoonsnamen op -ster worden ook gevormd op basis van een mannelijke persoonsnaam op -aar of -ier waarbij geen affixsubstitutie optreedt:

Bij basiswoorden op -ier vinden we ook wel -e: passagiere, scholiere. Het gebruik van dit suffix kan beperkt worden door het bestaan van persoonsnamen op -es zoals eigenares en lerares, hoewel het naast elkaar voorkomen van een vorm op -es en één op -ster niet uitgesloten is: zoals bij bedelaarster naast bedelares.

Ook voor andere persoonsnamen op -er of -aar zijn vrouwelijke pendanten op -ster mogelijk:

Van Santen & de Vries (1981), Van Marle (1985)