Een woord als boeken drukt, anders dan boek, expliciet uit dat het gaat om meer dan een boek. Hoewel ook de vorm boek in een samenstelling generiek kan worden geïnterpreteerd zoals in boekverkoper, is het niet vreemd om woordintern een meervoudssuffix te hebben. Zo vinden we in het WNT twee typen samenstellingen met worm als eerste lid:

In (i) zien we dat er twee mogelijkheden zijn. Dat komt doordat het eerste deel in een samenstelling als wormteler niet per se als enkelvoudig moet worden geïnterpreteerd: worm kan hier een generieke interpretatie krijgen omdat worm niet per se als een enkelvoudig nomen hoeft te worden geïnterpreteerd, en ook als stam kan worden opgevat. Daarom kunnen we ook rustig van een boekverkoper spreken, zonder dat dit impliceert dat de desbetreffende verkoper slechts één boek verkoopt. Het is dus voor een generieke interpretatie niet noodzakelijk, maar wel mogelijk dat het nominale linkerlid van een samenstelling in het meervoud verschijnt. De neiging om meervoudsvormen te gebruiken is vooral groot bij nominale samenstellingen waarin het tweede lid een collectief betekenisaspect heeft: huizenrij, dakenzee, mannenvereniging, directeurenoverleg, decanenbijeenkomst, rectorenconferentie, etc. Er is dan een duidelijk semantisch contrast met de vorm zonder -en zoals in rectorsfunctie en directeurskamer. In bepaalde gevallen kan het meervoud nadrukkelijk gewenst zijn om een betekenisverschil te maken, bijv. tussen stadsraad (de raad van één stad) en stedenraad (een raad voor meer steden), en tussen schoolgemeenschap en scholengemeenschap. Daardoor kunnen taalgebruikers -en in een samenstelling als meervoudssuffix interpreteren, ook al was het dat historisch niet, zoals het geval is voor herenhuis, als we het interpreteren als ‘huis voor heren’. We hebben dan te maken met herinterpretatie van een bestaand woord.

Een meervoudsinterpretatie van het eerste deel van samenstellingen met een linkerlid dat eindigt op -s is vaak niet aan de orde. Zoals bekend treden verkleinwoorden altijd op in hun meervoudsvorm als ze het eerste deel van een samenstelling vormen. In rokjesdag is een meervoudige interpretatie van rokjes mogelijk. Maar in rijtjeshuis, meisjeslijk en vrouwtjesolifant ligt een meervoudige interpretatie niet voor de hand, en fungeert de s uitsluitend als een markering van de grens tussen de twee delen van de samenstelling.