De bepaling van graad geeft antwoord op de vraag: 'in welke mate?'. Deze bepaling geeft de intensiteit van de door het gezegde uitgedrukte werking aan, of de intensiteit van een eigenschap of toestand die in de zin wordt uitgedrukt. In het eerste geval is de bepaling zinsdeel; in het tweede geval heeft de bepaling meestal betrekking op een adjectief (dat bijv. als naamwoordelijk deel fungeert) en is ze zinsdeelstuk. Vergelijk:

In de eerste zin is erg een bepaling van graad bij het werkwoordelijk gezegde kraakt (dus zinsdeel); in de tweede zin bij het naamwoordelijk deel van het gezegde glad (dus zinsdeelstuk). In de hieronder gegeven voorbeelden komen de bepalingen van graad zonder nadere aanduiding als zinsdeel en als zinsdeelstuk voor.

Om deze bepaling uit te drukken worden de volgende taalelementen gebruikt.