De overtreffende trap of superlatief wordt gebruikt om aan te geven dat een of andere bijzonderheid bij een bepaalde zelfstandigheid in vergelijking met een andere zelfstandigheid in de hoogste mate aanwezig is.

In een aantal gevallen gebruikt men de overtreffende trap niet om de hoogste graad uit te drukken, maar om aan te geven dat er van een zeer hoge graad sprake is. In deze gevallen gaat het om een onechte of absolute overtreffende trap, waarbij er geen sprake is van een vergelijking tussen twee (of meer) zelfstandigheden. Men noemt dit ook wel de elativus.