Bij de werkwoorden kunnen, moeten, (be) horen, dienen, (niet) hoeven, mogen en willen met een werkwoordelijke aanvulling kan het plusquamperfectum aangeven dat de door het zelfstandig werkwoord uitgedrukte werking (eventueel inclusief de bijbehorende ontkenning), niet heeft plaatsgevonden (irrealis). Het plusquamperfectum heeft hier de vorm 'had(den) + (vervangende) infinitief van het hulpwerkwoord'. In plaats daarvan is ook mogelijk 'zou(den) + hebben + infinitief van het hulpwerkwoord' (zie [28.3.3.2/ii]) of 'imperfectum van het hulpwerkwoord + hebben of zijn (naargelang van het zelfstandig werkwoord)' (zie [18.5.4.4/i2b] voor de eerste en de laatste constructie). Voorbeelden:

Voor de mate waarin de verschillende constructies gebruikelijk zijn, zie men verder [18.5.4.4/i2b].