Tabel 1 toont voorbeelden van de nominalisaties van werkwoorden met de hierboven genoemde achtervoegsels:

Bij woorden met -e zoals bede en gave treedt klinkerverandering op. Ook bij woorden met het suffix -t kan klinkerverandering optreden; vergelijk jagen/jacht en klagen/klacht. Het suffix -sel komt voornamelijk voor in combinatie met overgankelijke werkwoorden, en duidt meestal het resultaat of het middel van de handeling aan, zoals in bouwsel respectievelijk witsel. Ook worden er abstracte nomina zoals verzinsel mee gevormd.

Van samenstellingen met en afleidingen van het werkwoord nemen kunnen behalve substantivische afleidingen op -ing ook substantieven op -e afgeleid worden met de vorm -name. Soms is zelfs alleen een vorm op -name gebruikelijk. Bovendien zijn vormingen op -ing en op -name niet altijd zonder meer door elkaar te gebruiken aangezien in een aantal gevallen betekenisverschil opgetreden is. Voorbeelden zijn:

Naast samenstellingen met en afleidingen van het werkwoord geven komt in substantivische afleidingen daarvan -gave voor, bijv. (prijs)opgave, overgave, teruggave, (tekst)uitgave, weergave, maar -geving in toegeving, vergeving. In samenstellende afleidingen treedt echter vrijwel steeds -geving op, bijv. in kennisgeving, vormgeving, wetgeving en zingeving.