Zelfstandige werkwoorden en combinaties van koppelwerkwoorden met een naamwoordelijk deel die een ervaring tot uitdrukking brengen die meestal met bepaalde gevoelens gepaard gaat, bijv.: aanstaan, baten, berouwen, betamen, bevallen, bevreemden, bijblijven, mankeren, meevallen, ontbreken, passen, spijten, tegenvallen, verbazen, voegen; aangenaam zijn, mogelijk zijn, waard zijn, wel zijn; moeilijk vallen, zwaar vallen, dwars zitten; blijken, dunken, lijken, (toe)schijnen, voorkomen

Zelfstandige werkwoorden die alleen een gebeuren aangeven, bijv.: gebeuren, (ge)lukken, mislukken, ontgaan, opvallen, overkomen. Verder kan een ondervindend voorwerp bij niet systematisch te groeperen gezegdes voorkomen in combinatie met een bepaling van graad (vooral te en genoeg). Voorbeelden: