Het gebruik van identieke taalelementen als leden van een aaneenschakeling heeft een intensiverend of versterkend effect. In vele gevallen noemen de leden van een dergelijke aaneenschakeling een hoeveelheid. Dat kan een hoeveelheid zijn in aantal of gewicht, maar ook in tijd of afstand. Herhaling heeft dan een kwantitatieve versterking tot gevolg; men legt er de nadruk op dat men met een aanzienlijke hoeveelheid te maken heeft. Voorbeelden:

Herhaling van adjectieven in comparatiefvorm en van sommige werkwoorden (vooral werkwoorden die een handeling uitdrukken) heeft een progressief versterkend effect: de werking uitgedrukt door het werkwoord of de versterking die al aangeduid wordt door de comparatiefvorm, wordt voorgesteld als voortdurend. Voorbeelden:

In het volgende voorbeeld is de versterking absoluut:

Een intensiverend effect kan ook verkregen worden door synoniemen of woorden met een sterk verwante betekenis aaneen te schakelen:

Intensiverende aaneenschakelingen zijn altijd collectieve nevenschikkingen. De combinaties noemen immers, uit een bepaald oogpunt, één hoeveelheid, één toestand, één eigenschap enz.