Als eerste element van een voorzetseluitdrukking vinden we ook wel ten of ter, zoals geïllustreerd in (2) en (3). Het zijn vormen die alleen in vaste uitdrukkingen voorkomen: de oorsprong ervan is een ‘versmelting’ van het voorzetsel te en een lidwoord met een naamvalsvorm.

Er is ook nog een productief patroon ter + zelfstandig naamwoord op -ing + van, zoals geïllustreerd in (4), met de betekenis ‘met het doel … te bevorderen/beschermen/beveiligen’:

De meeste voorzetseluitdrukkingen echter bevatten geen lidwoord, terwijl ze dat misschien in een eerder stadium van de taal wel hadden. Het zou kunnen dat op het gebied van en met het oog op uiteindelijk ook hun lidwoord verliezen: in kranten, bijvoorbeeld, komen we soms het gebruik van op gebied van en met oog op al tegen, zoals geïllustreerd in de voorbeelden in (5):

Het zelfstandig naamwoord in een voorzetseluitdrukking is onveranderlijk: het kan niet in het meervoud worden gezet: *in plaatsen van/*op gronden van/*in verbanden met. Ook wordt het maar zelden voorafgegaan door een bijvoeglijk naamwoord. De zeer frequente voorzetseluitdrukkingen ten aanzien van, naar aanleiding van, met betrekking tot, met behulp van en door middel van komen niet voor met een bijvoeglijk naamwoord. Bij sommige, eveneens veelvoorkomende voorzetseluitdrukkingen zijn er een paar bijvoeglijke naamwoorden die een enkele keer worden toegevoegd, zoals in (6).

Voorzetseluitdrukkingen worden maar zelden onderbroken door bijwoorden. Heel soms vinden we na het zelfstandig naamwoord een bijwoord, zoals bijvoorbeeld, dus, echter, misschien, ook, overigens en uiteraard.

Een ander soort (zeldzame) ‘onderbreking’ van voorzetseluitdrukkingen vinden we in gevallen waarin de voorzetselconstituent een complement is van het werkwoord (of een vaste verbinding ermee vormt), zoals in combinaties als onder leiding staan van, in tegenstelling staan tot, aan de vooravond staan van, ten koste gaan van en in ruil krijgen voor. In die gevallen kan het tweede voorzetsel samen met het complement achteropgeplaatst worden, na het werkwoord in de tweede pool, zoals in (8b) en (9b).

Soms heeft een voorzetseluitdrukking een voornaamwoordelijk bijwoord, zoals daar, hier of waar, als complement. Dit zien we bijvoorbeeld in (10), met de voorzetseluitdrukkingen in plaats van, naar aanleiding van, als gevolg van en ten opzichte van. Het voornaamwoordelijk bijwoord gaat dan direct aan het tweede voorzetsel in de voorzetseluitdrukking vooraf.