Persoonsnamen kunnen op een aantal manieren worden gevormd door middel van suffigering. Naast substantivering van adjectieven door middel van het suffix -e, als in (de) goede worden de volgende inheemse suffixen gebruikt om persoonsnamen te vormen:

Van deze suffixen is het suffix -er (en de allomorfen -aar en -der), het meest gebruikt, en productief. Ze combineren zowel met werkwoorden (zoals in loper) als met substantieven (zoals in wetenschapper). Bovendien worden op die manier gevormde woorden ook gebruikt als inwonersnamen, zaaknamen en abstracta.

Naast inheemse suffixen zijn ook uitheemse suffixen betrokken bij de vorming van persoonsnamen, zoals de volgende woorden laten zien:

Van deze suffixen kan het suffix -ator productief gebruikt worden bij werkwoorden met een stam op -eer, tenzij er al een andere persoonsnaam met een uitheems suffix en dezelfde betekenis bestaat. Het suffix -eer wordt dan vervangen. Naast inspecteur is bijvoorbeeld inspectator niet mogelijk.

Persoonsnamen worden gebruikt om te verwijzen naar mensen in het algemeen, of specifiek naar mannelijke personen, met name als er een tegenhanger bestaat in de vorm van een specifiek vrouwelijke persoonsnaam die in dezelfde context gebruikt wordt. Zo is naast het substantief schrijver de specifiek vrouwelijke persoonsnaam schrijfster mogelijk waardoor schrijver een uitsluitend mannelijke interpretatie krijgt in een woordgroep als schrijvers en schrijfsters.