Voorbeelden met een plaatsaanduidend bijwoord als kern van de constituent zijn:

In deze constituenten kan het tweede bijwoord als een nadere precisering van het eerste opgevat worden (vergelijk met [16.3.2]). Het draagt telkens het accent. Overigens kunnen dergelijke verbindingen naargelang van de context ook anders geïnterpreteerd worden. Ligt het accent op het eerste bijwoord, dan bepaalt dit het erop volgende bijwoord:

In het volgende geval is maar één interpretatie mogelijk (met ergens als kern):