Voorbeeldzoeker x
(typ in het invoerveld om het voorbeeld te wijzigen)
zoek dit voorbeeld in:
ANS

Woordenboeken

  • INT (500 AD - heden)
  • Etymologiebank
  • Woordenlijst.org

Corpora en lexica

  • Corpus Hedendaags Nederlands Clarin login
  • GrETEL (CGN, Lassy)
  • SoNar Clarin login
  • Delpher
  • Celex Clarin login

Overige bronnen

  • Taalportaal
  • DBNL
  • Taaladvies.net
  • Wikipedia
  • Google
2.4.8.7.i Temporele functies
Verder lezen
1
Het imperfectum is een werkwoordstijd waarbij de werking en het referentiepunt vóór het spreekmoment liggen, ter weergave van handelingen of werkingen in het verleden die als niet voltooid, respectievelijk voortdurend worden voorgesteld. Met de in [2.4.8.2/i] gebruikte symbolen kan dit als volgt weergegeven worden:
w, r - s
Voorbeelden zijn:
1Berend kwam die avond nog laat bij ons langs.
2De trein vertrok precies op tijd.
Ter uitdrukking van een voltooide handeling in het verleden dient het perfectum (zie [2.4.8.4/ii]); men vergelijke:
3Berend is die avond nog laat bij ons langsgekomen.
4De trein is precies op tijd vertrokken.
2
Dikwijls worden imperfectum en perfectum afwisselend gebruikt; in dat gebruik zijn wel enkele tendenties te onderscheiden.
Het perfectum vermeldt feiten, het imperfectum geeft een beschrijving. Vergelijk:
5Gisteravond ben ik naar de bioscoop geweest. Er waren niet veel mensen, zeker omdat het zulk mooi weer was. Het was erg warm in de zaal. Er viel zelfs iemand flauw.
In de eerste zin van 5 wordt een feit vermeld. De andere zinnen geven een beschrijving van de situatie waarin dat feit plaatsvond. Een ander voorbeeld is:
6(Situatie: Jantje (= b) komt huilend naar zijn moeder (= a).) A: Wat is er gebeurd, mannetje? (vraag naar een feit) B: Ze hebben me gestompt. (noemen van een feit) A: Waarom? B: Nou, we zaten op de stoep (beschrijving) en ik zei niks (beschrijving) en toen hebben ze me gestompt. (feit)
Vooral in deze categorie is het soms moeilijk de gebruiksmogelijkheden van perfectum en imperfectum tegen elkaar af te grenzen. In een wat langere taaluiting bestaat de neiging het perfectum te gebruiken voor de belangrijke elementen, het imperfectum voor bijkomstigheden, maar daartussen is niet altijd een grens te trekken. Zo is de laatste zin van 5 met een perfectum heel goed mogelijk:
7(...) Er is zelfs iemand flauwgevallen.
Het 'flauwvallen' wordt dan als een nieuw (belangrijk) feit naar voren gehaald. Ook kan in het laatste deel van de laatste zin van 6 wel een imperfectum gebruikt worden:
8(...) en toen stompten ze me.
Het 'stompen' wordt dan een onderdeel van de situatiebeschrijving. In de typisch beschrijvende zinnen van 5 (Er waren niet veel mensen, zeker omdat het zulk mooi weer was. Het was erg warm in de zaal) en 6 (Nou, we zaten op de stoep en ik zei niks) is het gebruik van het perfectum echter ondenkbaar.
Het imperfectum wordt soms gebruikt waar men op grond van het bovenstaande het perfectum zou verwachten (eerder dan het omgekeerde). Ten dele betreft dit min of meer vaste formules:
9Heden overleed, na een langdurig ziekbed, onze vader, schoonvader en grootvader in de leeftijd van 71 jaar.
10Er was eens een jongetje dat Klein Duimpje heette. (begin van een sprookje)
Vergelijk met 10 bijv.:
11Er is eens iemand geweest die dit schilderij met een mes beschadigd heeft.
Ten dele gaat het om gebruikswijzen die niet tot de standaardtaal behoren, maar formeel-archaïsch zijn:
12Waar zoveel eensgezinden samenkwamen, daar sterft de haat.formeel
13Al wat men eens genoot, gaat nooit voorbij.formeel
In de standaardtaal zouden in deze zinnen perfectumvormen (samengekomen zijn, respectievelijk genoten heeft) gebruikt zijn.
Opmerking
Verdieping
Opmerking
Ook in moderne teksten wordt het imperfectum wel gebruikt op een manier die niet met deze regels in overeenstemming is. Het volgende voorbeeld stamt uit journalistiek taalgebruik:
iKrachtige steun kregen b & w van de heer Posthumus Meyes, des te krachtiger, omdat hier naast het raadslid ook de architect met ervaring inzake ziekenhuisbouw het woord voerde. De heer Meyes bouwde het Groot Diaconessenziekenhuis en rekende uit dat het afwijkend voorstel heel duur komt.
Hier zijn de imperfectumvormen kregen, voerde en rekende normaal gebruikt: ze kunnen geacht worden tot de beschrijving van de situatie te behoren. Het woord bouwde hoort daar echter zeker niet toe; voor de vermelding van het hier bedoelde nieuwe feit had heeft (indertijd) gebouwd gebruikt moeten worden.
Ook in ondertitels van films doet dit verschijnsel zich voor, misschien omdat het hier vaak vertalingen uit het Engels betreft, misschien ook omdat de vormen van het imperfectum korter zijn dan die van het perfectum. In ieder geval is:
iiIk doodde hem.uitgesloten
bijvoorbeeld als antwoord op de vraag 'Wat heb je gedaan?' (en waarschijnlijk als vertaling van 'I killed him') als in strijd met de regels van het Nederlands te beschouwen.
Literatuur
    Interessante links
    ANS
    Taalportaal
    Taaladvies
    Versiegeschiedenis
    versie redacteur(en) datum opmerkingen
    2.1 januari 2019 Automatische conversie van ANS 2.0
    2.0 W. Haeseryn, K. Romijn, G. Geerts, J. de Rooij, M.C. van den Toorn 1997
    Interessante links