Het voornaamwoord men wordt gebruikt om vaag, in het algemeen te verwijzen naar personen. Op een vergelijkbare manier kunnen

ze, je, ge en we

gebruikt worden, wat niet wil zeggen dat alle hier genoemde voornaamwoorden zonder meer door elkaar te gebruiken zijn [5.2.9.2].

Traditioneel wordt men een onbepaald voornaamwoord genoemd. Ook ze , je , ge en we noemt men wel onbepaalde voornaamwoorden (die in vorm overeenkomen met de persoonlijke). Op syntactische gronden, verband houdend met de plaatsingsmogelijkheden in de zin(21.4.2, sectie 3), beschouwen wij zowel men als ze , je , ge en we (dus ook met de hier bedoelde functie van vage, algemene referentie) als persoonlijke voornaamwoorden.