De graadaanduidende of versterkende bijwoorden zo, voldoende en te kunnen als nabepaling een zogenaamde bijzin van graadaanduidend gevolg bij zich krijgen. Deze bijzin kan ingeleid worden door de voegwoorden dat of om (bij beknopte bijzinnen) of de voegwoordelijke uitdrukking dan dat (vergelijk [10.3.6]). De aldus opgebouwde bijwoordelijke constituent is altijd discontinu en wordt als een omsluitende bepaling gebruikt, bijvoorbeeld bij een (ander) bijwoord:

De bijwoordelijke constituent bestaande uit te/zo + bijzin is hier dus deel van een grotere bijwoordelijke constituent. Te/zo + bijzin kan echter ook omsluitende bepaling zijn bij een niet-attributief gebruikt adjectief of bij de onbepaalde telwoorden veel en weinig. De bijwoordelijke constituent is dan respectievelijk deel van een adjectivische constituent en van de determinator binnen een naamwoordelijke constituent, bijv.:

Ook bij het bijwoord genoeg kan een bijzin van graadaanduidend gevolg voorkomen. Doordat genoeg achter het adjectief geplaatst moet worden, kunnen we hier echter niet van een omsluitende bepaling spreken bijv.:

De bijzin van graadaanduidend gevolg staat in de regel los van de (grotere) constituent waar hij deel van uitmaakt:

In de andere voorbeelden hierboven volgt de bijzin slechts schijnbaar op het kernwoord dat omsloten is. Vergelijk bijvoorbeeld respectievelijk met 2 en 9:

Voor de precieze plaatsing van zulke bijzinnen zie men [21.7.3.1/2].