Tot het derde type behoren de nominalisaties die gemaakt worden met behulp van een infinitief-afleiding zonder determinator. Enkele voorbeelden:

Bij nominalisaties van dit type kan het lijdend voorwerp uit de corresponderende zin alleen in de vorm van een naamwoordelijke constituent voor de kern staan. Het kan niet in de vorm van een voorzetselconstituent ervoor komen te staan (zie 4b), noch kan het als naamwoordelijke constituent of voorzetselconstituent achter de kern komen te staan (zie 4c en 4d), bijv.:

Het indirect object (meewerkend of belanghebbend voorwerp) uit de corresponderende zin kan zowel voor als achter de kern komen te staan. Voor de kern kan het in de vorm van een naamwoordelijke constituent (zie 5a en 6a) en in de vorm van een voorzetselconstituent (ingeleid door aan (zie 5b) of voor (zie 6b) gerealiseerd worden. Achter de kern kan het alleen in de vorm van een voorzetselconstituent optreden. (Vergelijk 5c en 6c met 5d en 6d.) Voorbeelden:

(Voor het regionale karakter van een constructie als 6a zie men [20.4.4].)

Het onderwerp uit de corresponderende zin wordt in dit type nominalisaties nooit gerealiseerd. Voorbeeld:

Voorzetselconstituenten kunnen in het algemeen zowel voor als achter de kern voorkomen. Vergelijk de volgende (a)- en (b)-zinnen: