De woordcombinaties wat voor en wat voor een worden gebruikt om een classificering te vragen van de zelfstandigheid genoemd door het kernwoord. Met de vraag in 1 verzoekt de spreker de toegesprokene aan te duiden tot welke soort het boek waar men het over heeft, behoort:

De keuze tussen wat voor en wat voor een is afhankelijk van de aard van het kernwoord. De combinatie wat voor een wordt gebruikt vóór enkelvoudige substantieven, behalve als het stofnamen of abstracta zijn. De combinatie wat voor kan altijd gebruikt worden, ook bij enkelvoudige substantieven. In informeel taalgebruik komt regionaal (vooral in België, maar bijv. ook in Noord-Brabant) wat voor een ook vóór meervoudige substantieven en stofnamen voor. Voorbeelden:

Wat voor wordt ook gebruikt als determinator bij de onbepaalde voornaamwoorden iemand en iets en bij zelfstandige adjectieven op -s, bijv.:

Constituenten met wat voor (een) als determinator kunnen in bepaalde - niet in alle - gevallen gesplitst worden: wat blijft dan op de eerste zinsplaats staan, terwijl de rest van de constituent in het middenstuk van de zin geplaatst wordt. Zie voor bijzonderheden over dit soort splitsing [21.3.5.3]. We volstaan hier met enkele voorbeelden; vergelijk: