Het werkwoord weten kan de betekenis 'in staat zijn' hebben. Het is verplicht groepsvormend (zie 1a). In de voltooide tijden wordt niet het deelwoord geweten, maar de vervangende infinitief gebruikt (zie 2). Voorbeelden zijn:

Bij deze betekenisfunctie is het getalsonderwerp van weten (in 1a die hoogleraar) tevens het geïmpliceerd onderwerp van de infinitief (kiezen). Deze infinitief heeft altijd te.

Een betekenisvariant is 'kans zien, erin slagen', zoals in: