De voornaamwoorden iedereen, ieder, eenieder, elk, elkeen en alleman worden als onderwerp verbonden met een enkelvoudige persoonsvorm.

Van de genoemde vormen behoren eenieder en elkeen tot formeel-archaïsch taalgebruik; alleman komt voor in de uitdrukking Jan en alleman ('iedereen').

Het zelfstandige elk is in de standaardtaal normaal in verbinding met een van -bepaling met een meervoudig substantief of voornaamwoord. Ook ieder kan zo gebruikt worden, maar niet iedereen. Bij een van -bepaling met een enkelvoudig substantief (een verzamelnaam) wordt iedereen en niet ieder gebruikt. Vergelijk:

Afgezien van de verbinding met van-bepalingen is het gebruik van het zelfstandige elk beperkt tot formeel, archaïsch taalgebruik of vaste uitdrukkingen. Het verwijst dan naar personen. Voorbeelden:

De vormen iedereen en ieder kunnen (afgezien van het gebruik met van -bepalingen) in principe door elkaar gebruikt worden, maar de eerste vorm is (zeker in gesproken taal) frequenter. Eveneens afgezien van het gebruik met van -bepalingen (bijv. 1b) verwijzen iedereen en ieder naar personen. Enkele voorbeelden:

In enkele vaste uitdrukkingen is ieder verplicht, bijv.

ieder op z'n beurt ieder voor zich

Verder geldt de onder i 1 vermelde tendentie om ieder voor personen en elk voor zaken en kleine groepen te gebruiken, ook als deze voornaamwoorden zelfstandig zijn. Vergelijk:

In dit voorbeeld wordt er door het gebruik van beide nog meer dan in het laatste voorbeeld van i 1 (hieronder herhaald als 12) de nadruk op gelegd dat het om een 'kleine groep' gaat.

Het zelfstandig voornaamwoord allen verwijst naar personen. Het wordt als onderwerp met een meervoudige persoonsvorm verbonden. De vorm allen behoort tot formele taal. In de standaardtaal kan in plaats van allen bijv. iedereen gebruikt worden, of het predicatieve allemaal met een persoonlijk voornaamwoord als onderwerp (zie onder ii 2). Vergelijk:

Andere voorbeelden van het gebruik van allen zijn:

Het zelfstandig voornaamwoord alles verwijst naar zaken en wordt als onderwerp met een enkelvoudige persoonsvorm verbonden (zie zin 17). Voorbeelden:

De combinatie van alles met een voorzetsel kan vervangen worden door een voornaamwoordelijk bijwoord, bestaande uit overal met een voorzetselbijwoord (altijd in twee woorden geschreven) (zie [8.7.3]), bijv.: