Stofnamen kunnen de- en het-woorden zijn, bijv. de wol, de zij(de), maar het hout, het papier; het -woorden zijn bijv. ook het chintz, het denim en het teak, evenals de namen van metalen [3.3.2.3/ii].

Wanneer substantieven als stofnaam en als voorwerpsnaam gebruikt kunnen worden, is de stofnaam dikwijls het-woord en de voorwerpsnaam de-woord. Zo bijv. bij namen van edelstenen (zoals diamant, robijn, topaas); vergelijk:

Andere voorbeelden zijn:

Voor het laatste paar voorbeelden geldt overigens dat kurk ook als stofnaam de-woord kan zijn.

Ook een groot aantal andere stofnamen komt als de- en het-woord voor. Het onzijdig genus kan geacht worden het meest voor te komen bij:

het/de aceton, balatum, bamboe, barnsteen, benzol, bessensap, carbol, cement, cheviot, compost, corduroy, doek, draad, fiber, grind, gummi, insecticide, interlock, kiezel, kurk, leem, linoleum, lysol, majolica, nylon, ozon, parfum, pek, pluche, poeder, poelet, politoer, pus, rayon, rotan, satinet, shantoeng, slijm, snot, soldeer, solfer/sulfer, suède, triplex, velours, veronal, vitriool

. Stofnamen die meestal als de-woord gebruikt worden, zijn bijv.:

de/het antraciet, appelmoes, bacon, beits, chloor, drab, drop, fondant, fosfor, gom, hachee, hars, kaneel, katoen, kit, knoflook, kwijl, lak, latex, leukoplast, loog, macadam, marsepein, melange, molm, mousseline, mout, napalm, opium, pasta, pils(ener), plamuur, popeline, raffia, roest, rouge, salpeter, speculaas, stijfsel, stout, taaitaai, taf, teer, terracotta, vitrage, was, zavel

. Het genusgebruik is onduidelijk bij:

de of het kauwgom, rubber, smeer, steen, textiel, vernis

.