Komen + infinitief met te komt ook nog voor in de vaste combinaties te weten komen en duur te staan komen. Wat de onderlinge volgorde van de werkwoordelijke elementen in de eindgroep betreft zijn er verschillende mogelijkheden, waarbij ook de vorm en de functie van komen een rol spelen.

Treedt het groepsvormende werkwoord op als deelwoord (gekomen), dan staat de aanvulling (infinitief met te) daar verplicht vóór (zie iia en iva). Is komen een vervangende infinitief, dan staat de infinitief met te daar verplicht achter (zie iib en ivb). (Voor het al dan niet gebruiken van een vervangende infinitief in plaats van een voltooid deelwoord in de voltooide tijden zie men [18.5.2.1/ii2].)

Als komen als een gewone infinitief optreedt, dan is er een verschil tussen de twee combinaties: bij te weten komen is er in de eindgroep maar één volgorde mogelijk (zie i), bij duur te staan komen zijn er twee mogelijkheden (zie iiia en iiib). Zie voor de variatie in volgorde ook [18.5.7.4/ii2].

Is komen zelf afhankelijk van een groepsvormend werkwoord dat een infinitief met te vereist (bijv. dreigen of proberen), dan heeft dit tot gevolg dat in de eindgroep twee keer te + infinitief na elkaar voorkomt. Bij vaste combinaties is dit de enige mogelijkheid, in andere gevallen (zie bijv. iii) kan het tweede te weggelaten worden. Vergelijk:

Een variant als iiia wordt als stilistisch niet fraai ervaren. Vergelijk in verband hiermee [18.5.4.1/ii].