Een balansschikking bestaat uit twee zinnen met voor-pv, verbonden door of, die niet omkeerbaar zijn, en waarvan de eerste een 'negatief element' bevat:

niet geen niemand niets nooit nergens nauwelijks pas weinig

, enz. (zie hiervoor: [18.5.4.4/iiic]).

Twee zinnen in balansschikking kunnen in hun geheel ondergeschikt gemaakt worden en als zinsdeel(stuk) in een andere zin fungeren. De voorzin heeft dan achter-pv, de of-zin houdt de voor-pv. Voorbeelden:

Naar de vorm zijn de mogelijkheden in de voorzin van de in [26.7.2] onderscheiden types [4], [5] en [6] beperkt: in type [4] en [5] kunnen vrijwel geen andere zelfstandige werkwoorden voorkomen dan die in de gegeven voorbeelden; in type [6] zijn er nog wel enkele variaties denkbaar, bijv.

het kan niet anders ik weet niet beter/anders ik dacht/vermoedde niet(s) anders

, bijv.:

Voor de of-zinnen van deze types en voor de beide zinnen van de types [1], [2] en [3] gelden binnen de omschreven betekenisverhoudingen geen bijzondere beperkingen.