In bijzondere gevallen zijn combinaties van onbegrensde adjectieven en kwantificerende bepalingen wel mogelijk.

Zie Tribushinina & Janssen (2011) en Hoeksema (2011).

Zo wordt helemaal in (4) gebruikt om aan te geven dat de eigenschap nieuw op de héle gevel van toepassing is.

Zie ook Kennedy & McNally (2005) en Tribushinina & Janssen (2011).

In (5) en (6) wordt helemaal als bepaling gebruikt bij het onbegrensde adjectief leuk. De klemtoon verschilt in deze voorbeelden:

In (5) ligt de klemtoon op de laatste lettergreep van helemaal. Daarmee wordt aangegeven dat er al een of meer leuke dingen genoemd zijn, maar dat dit het leukste ding is.

Hoeksema (2011) noemt dit ‘superlatief helemaal’, zoals ook in Schaken is een populair spel, helemáál in Rusland.

In (6) wordt helemaal gebruikt op een manier die relatief nieuw is, namelijk niet als kwantificerende bepaling, maar als bepaling van graad.

Tribushinina & Janssen (2011) observeren in hun studie op basis van het Corpus Gesproken Nederlands  dat vooral jonge mensen helemaal in deze nieuwe betekenis gebruiken, dat het meer door vrouwen dan door mannen gebruikt wordt, en dat het gebruik vooralsnog beperkt blijft tot het Nederlands-Nederlands.

In dit gebruik geeft helemaal aan dat de eigenschap in grote mate aanwezig is, net als bijvoorbeeld erg, zeer, ontzettend, vreselijk en heel.

Heel heeft zich al eerder op deze manier ontwikkeld.

Onbegrensde kwalificerende adjectieven die een grote maat aanduiden, zoals groot, flink, enorm, kolossaal, dik, zwaar, gigantisch en reusachtig, kunnen ook op de volgende manier gebruikt worden:

De cursief gedrukte adjectieven in (7) geven aan dat de eigenschap waarnaar wordt verwezen door het substantief, in hoge mate aanwezig is. Zo wordt door het substantief oen in (7a) een eigenschap als domheid uitgedrukt; een grote oen betekent dan dat iemand in sterke mate dom is.

Zie Morzycki (2009), die dit 'graadadjectieven' noemt.

De graadaanduidende interpretatie van deze adjectieven is alleen mogelijk (a) in attributieve (prenominale) positie en (b) met adjectieven die ‘grootheid’ (maar niet ‘kleinheid’) aanduiden.

Zie Morzycki (2009: 177-181).

De adjectieven in de volgende voorbeeldzinnen krijgen dus geen graadaanduidende interpretatie, maar drukken een fysieke eigenschap van de referent van het onderwerp uit:

Ook adjectieven die metonymisch gebruikt worden, kunnen meestal alleen attributief gebruikt worden, zoals benauwd weer (‘weer waarvan men het benauwd krijgt’), gezonde kost (‘voeding die gezond is voor iemand’), een luie stoel (‘stoel waarin men kan luieren’), een bang voorgevoel (‘voorgevoel dat iemand bang maakt’), zie ook:

In het geval van een metonymisch gebruikt adjectief noemt het adjectief een eigenschap of toestand die niet rechtstreeks betrekking heeft op de referent van de nominale constituent, maar die iets meedeelt over een levend wezen dat met die referent in verband gebracht kan worden; dit wordt ook wel hypallage  genoemd.