De overtreffende trap of superlatief wordt gebruikt om aan te geven dat een of andere bijzonderheid bij een bepaalde zelfstandigheid in vergelijking met een andere zelfstandigheid in de hoogste mate aanwezig is. De vergelijking kan expliciet zijn, zoals in (1)-(2), of impliciet, zoals in (3)-(4).

Net zoals de vergrotende trap kan de overtreffende trap zowel attributief, zoals in (1)-(4), als niet-attributief (zelfstandig, predicatief of bijwoordelijk) worden gebruikt. Bijvoorbeeld:

Bij het niet-attributieve gebruik wordt een onderscheid gemaakt tussen een overtreffende trap die een externe vergelijking uitdrukt, dat wil zeggen dat verschillende zaken met elkaar vergeleken worden, zoals in (5)-(7), en een die een interne vergelijking uitdrukt, dat wil zeggen dat een en dezelfde zaak met zichzelf vergeleken wordt in een of ander opzicht of onder andere omstandigheden, bijvoorbeeld:

De overtreffende trap kan dus voorkomen met zowel de (voorbeeld (5)) als het (voorbeelden (6)-(9)),

Zie ook Team Taaladvies .

vergelijk ook:

De vorm met de is het zelfstandige gebruik van de overtreffende trap bij een weggelaten de-woord: opdrachten in (10) en zomer in (5). Voor de vorm met het wordt gekozen bij predicatief en adverbiaal gebruik, en zelfstandig gebruik bij een weggelaten het-woord. Bij het predicatieve en adverbiale gebruik komt zowel de vorm met als zonder buigings-e voor, die met -e vooral in informeel taalgebruik,

Zie ook Taaladvies.net .

zie (11)-(12), en ook:

Bij de vergelijking van maar twee zelfstandigheden wordt in het Nederlands (in tegenstelling tot bijvoorbeeld het Duits) de overtreffende trap gebruikt, bijvoorbeeld:

Naargelang er een externe of een interne vergelijking wordt gemaakt, doen er zich andere constructiemogelijkheden voor de overtreffende trap voor. Die bespreken we hieronder.