In de letterlijke betekenis 'zich verplaatsen' wordt gaan altijd met zijn vervoegd (zie [2.3.2.8.iv.a]). Dat is ook het geval in de niet-letterlijke betekenis in de combinatie het gaat goed/uitstekend/slecht/mis/fout etc., bijv.:

Heeft gaan de overdrachtelijke betekenis 'verkering hebben' (met iemand gaan), zoals in 2, of 'geluid maken, geven' (de bel/telefoon/wekker gaat), zoals in zin 3, dan kan het behalve met zijn ook wel met hebben vervoegd worden:

Het hulpwerkwoord hebben wordt eerder gebruikt als er sprake is van niet-verandering (bijv. in 3 een herhaalde of voortdurende werking), dan wanneer de gedachte aan verandering aanwezig is (bijv. in 4, gebruikt in een schoolsituatie, de gedachte aan de overgang van niet-klinken naar klinken):

Aangezien het gebruik van hebben in gevallen als die hierboven met name in Nederland niet voor iedereen even acceptabel is, kan bij twijfel het beste voor zijn gekozen worden.

Als gaan betekent 'functioneren' worden de voltooide tijden gevormd met behulp van het hulpwerkwoord hebben, bijv.: