Als een woord dat eindigt op een klinker wordt gevolgd door een woord dat met een klinker begint, is er sprake van een botsing van twee klinkers, een hiaat. Dat hiaat kan op een paar manieren worden vermeden. Als het eerste woord eindigt op een sjwa, kan die sjwa worden weggelaten. De woordcombinatie wordt dan gesyllabificeerd als één prosodisch woord, zoals blijkt uit de syllabeverdeling:

Als de eerste klinker geen sjwa is, kan tussen beide klinkers een glijklank worden gehoord; dat geldt zowel voor gelede woorden als voor woordgroepen:

Zie Berendsen & Den Os (1987).

De overgangsklank in deze gelede woorden en woordgroepen hoeft niet beschouwd te worden als een ingevoegde glijklank, maar kan gezien worden als het effect van coarticulatie: de glijklank is een tussenfase in de overgang van de ene klinker naar de andere.

Zie Van Heuven & Hoos (1991).

Als een woord met een finale sjwa wordt gevolgd door een enclitisch woord dat met een klinker begint, is het ook mogelijk om een n in te voegen na de sjwa:

Booij (1996a: 227)

In de zin Zij kochten ’t wordt een hiaat vermeden door geen n-deletie toe te passen op kochten, en het gedeelte kochten’t uit te spreken als kɔx.tə.nət. De slot-n van kochten blokkeert de optie van sjwa-deletie: de uitspraak kɔx.tət is alleen mogelijk voor kocht het.

Een laatste mogelijkheid om een hiaat te vermijden is de invoeging van een glottisslag tussen de twee klinkers. Zo kan het gekke is ook worden uitgesproken als ətxɛkəˀɪs.