Rompzinnen met een naamwoordelijk gezegde kunnen soms het karakter krijgen van 'aanloopjes', die vooral in gesproken taal voorkomen, bijv. het is zo (dat...) als inleiding van een mededelende zin; het is wel zo (dat...) als inleiding van een zin die een element van toegeving bevat; het is niet zo (dat...) ter inleiding van een ontkenning; kan het zijn (dat...) ter inleiding van een vraag. Voorbeelden:

Het 'aanloopje' het is niet zo (dat...) kan verkort worden tot niet (dat...) dat dan als onvolledige rompzin fungeert, bijv.:

Op dezelfde manier kunnen adjectieven die een (veelal positieve) waardering uitdrukken, gebruikt worden als onvolledige rompzinnen, die te beschouwen zijn als verkortingen van 'het is + adjectief'. Voorbeelden: