In dit geval komen vooral voegwoordelijke bijwoorden voor die niet als enig element op de eerste zinsplaats kunnen staan, zoals althans , echter , evenwel , immers , maar ook andere, bijv. daarentegen, dus, nu en toch (vergelijk [21·3·2·1/iii], categorie [2]). Deze voegwoordelijke bijwoorden verbinden de zin met de voorafgaande context, bijvoorbeeld door het uitdrukken van een tegenstelling. Terzelfdertijd geven ze het zinsdeel waarmee ze samen op de eerste zinsplaats voorkomen een zekere prominentie, zonder dat dit zinsdeel daarmee per se het meest prominent is. Voorbeelden zijn: