Het eerste element van een reeksvormer kan in de constituent geplaatst worden die als eerste lid fungeert, wanneer de leden een gemeenschappelijke kern hebben en ook wat (eventueel) aan de kern voorafgaat gemeenschappelijk is, terwijl de nabepalingen verschillend zijn.

Dit gebeurt echter alleen bij weglating van het gemeenschappelijke deel in het tweede lid (door samentrekking). Het eerste element van de reeksvormer kan dan achter het gemeenschappelijke deel in het eerste lid komen. Wordt er niet samengetrokken, of wordt het gemeenschappelijke deel vervangen door een voornaamwoord, dan is alleen plaatsing vóór het eerste lid mogelijk. In de praktijk is plaatsing van het eerste element vóór het eerste lid het meest gebruikelijk. Vergelijk:

(geen samentrekking)

(vervanging door een voornaamwoord)

Andere voorbeelden:

Als de leden de kern en/of het daaraan voorafgaande niet gemeenschappelijk hebben, kan het eerste element van de reeksvormer de constituent nooit doorbreken:

Verplaatsing van het eerste element van een reeksvormer is gemakkelijker en soms verplicht bij nevenschikking van zinnen.

Zijn de leden zinnen met voor-pv en hebben ze op z'n minst het onderwerp en de persoonsvorm gemeenschappelijk, dan is het mogelijk het eerste element vlak achter de gemeenschappelijke delen en in ieder geval voor de tweede pool van de zin te plaatsen. Eventueel kunnen de gemeenschappelijke delen in het tweede lid weggelaten worden. Vergelijk:

Normaler dan 13c - met plaatsing van of in het eerste lid, maar zonder weglating van de gemeenschappelijke delen in het tweede, zoals in 13d - is een zin waarin het onderwerp in het tweede lid vervangen is door een voornaamwoord:

Als de leden van de nevenschikking ook de tweede pool van de zin gemeenschappelijk hebben, dan komt het eerste element van de reeksvormer bij plaatsing in het eerste deel toch vóór die pool te staan, tenzij alle gemeenschappelijke delen weggelaten zijn (in dat geval staat het achter die pool). Vergelijk de volgende zinnen, waarin zeggen de tweede pool is:

In de bovenstaande voorbeelden is er sprake van nevenschikking van twee zinnen met voor-pv die elk een zin met achter-pv als zinsdeel hebben (de dat -zinnen). Er kan ook nevenschikking van twee of meer zinnen met achter-pv plaatsvinden, zoals in 16 (waarin niet de reeksvormer of-of, maar het voegwoord of gebruikt wordt):

Geanalyseerd en genoteerd als hierboven betekent 16: 'Hij zal zeggen dat ik het ene of het andere moet doen', dat wil zeggen hij zal één ding zeggen (dat uit twee onderdelen bestaat). We kunnen de door of nevengeschikte dat-zinnen een collectieve nevenschikking noemen (zie hiervoor [24.4.1]). De woorden van 16 kunnen echter ook anders geanalyseerd worden (ze moeten dan anders genoteerd worden), namelijk als:

Deze zin is te beschouwen als een samentrekking van:

De betekenis is dan: 'Hij kan twee dingen zeggen, het ene of het andere' (zoals de betekenis van 15). We kunnen deze door of nevengeschikte zinnen met voor-pv (in 17 in samengetrokken, in 18 in niet-samengetrokken vorm) een distributieve nevenschikking noemen (zie hiervoor [24.4.1]).

Voor het gebruik van reeksvormers bij zinnen met achter-pv (zoals 16) geldt het volgende. Het eerste element van de reeksvormer komt in het eerste lid van de nevenschikking te staan, en wel achter de gemeenschappelijke delen (die ten minste uit het inleidende (voeg)woord moeten bestaan) en vóór de tweede pool van de afhankelijke zin (in 19 en 20: moet blijven). De gemeenschappelijke delen kunnen al dan niet weggelaten worden in het tweede lid. Plaatsing van het eerste element van de reeksvormer vóór het eerste lid is hier niet mogelijk. Vergelijk:

In tegenstelling tot het gebruik van een voegwoord kan het gebruik van een reeksvormer de ambiguïteit van een zin opheffen. Afgezien van de in dit boek gebruikte notatie is 16 dubbelzinnig: de betekenis kan collectief zijn, zoals hierboven in 16 bedoeld, of distributief, zoals in 17. Het gebruik van de reeksvormer of-of heft deze dubbelzinnigheid op: 19 en 20 hebben alleen collectieve betekenis ('hij zal één ding zeggen'), 21 alleen distributieve ('hij kan twee dingen zeggen').

Andere voorbeelden met een nevenschikking van zinnen met achter-pv zijn: