het naamwoordelijk deel van het gezegde, bijv.:

In naamwoordelijke gezegdes zoals 3 t/m 6, met een naamwoordelijk deel dat verwant is met een deelwoord of daarop lijkt (zie hiervoor [6·2·3]), kan het naamwoordelijk deel (in de voorbeelden respectievelijk uitgesloten, verdeeld, overleden en bewoond) gemakkelijk als een deelwoord in plaats van als een adjectief opgevat worden. Als gevolg daarvan wordt het soms ten onrechte achter het (koppel)werkwoord geplaatst (zie [2·4·6/7]). Het naamwoordelijk deel wordt dan dus behandeld als een werkwoordelijk element. Een dergelijke plaatsing komt vooral in geschreven taal voor (vergelijk [18·5·7·3]).

bepalingen van gesteldheid, bijv.:

noodzakelijke bepalingen van hoedanigheid bij werkwoorden als behandelen en bejegenen, bijv.:

noodzakelijke richtings- of plaatsbepalingen, bijv.:

bepalingen van maat (maatconstituenten), bijv.:

Voorzetselvoorwerpen sluiten zich bij de voorgaande categorieën aan: ze zijn door een vast voorzetsel nauw met het hoofdwerkwoord verbonden en ze gedragen zich wat de plaatsing betreft op overeenkomstige wijze. Voorbeelden zijn:

Plaatsing op grond van het inherentieprincipe houdt niet in dat wanneer de tweede pool niet gevuld is doordat het hoofdwerkwoord vooraan staat (op de eerste poolplaats), het inherente zinsdeel naar voren komt. Het blijft aan het eind staan, vergelijk bijv. respectievelijk met 11, 13 en 18: