In het Nederlands komen binnen een prosodisch woord geen lange (of dubbele) medeklinkers voor. Als er een reeks van twee gelijke medeklinkers (een geminaat) ontstaat door de combinatie van morfemen, dan is de regel van Degeminatie van toepassing die zegt dat een reeks van twee identieke medeklinkers wordt gereduceerd tot één. De fonetische vormen van de volgende woorden met onderliggend een geminaat illustreren dit proces:

We zien in deze voorbeelden ook dat een onderliggende geminaat niet als zodanig wordt gespeld aan het eind van een woord: we schrijven eet en gevoed, niet eett en gevoedd (zie ook 1.8.1 Het beginsel van vormovereenkomst).

In verbonden spraak treedt degeminatie op als variabel proces. Zo kan het woord handdoek uitgesproken worden als hɑnd:uk of hɑnduk, en van tafel lopen als vɑntafəl:opən of als vɑntafəlopən.