De onderstreepte hoofdtelwoorden in (1) en (2) zijn zelfstandig gebruikt: ze worden niet gevolgd door een zelfstandig naamwoord.

De telwoorden in deze voorbeelden zijn aan te vullen zijn met een substantief uit de context, namelijk de voorafgaande zin: beide ingangen, deze drie personen. We noemen ze daarom binnentekstelijk zelfstandig gebruikt.

Soms ligt een aanvulling vanuit de context (namelijk dezelfde zin of een voorafgaande zin) niet voor de hand of is die uitgesloten; in dat geval spreekt men van buitentekstelijk zelfstandig gebruikte telwoorden. Als het daarbij gaat om onbepaalde hoofdtelwoorden (veel, weinig, enkele, enz.) of het bepaalde hoofdtelwoord beide en er wordt uitsluitend naar personen verwezen, dan krijgen deze telwoorden de uitgang -n. Dat is bijvoorbeeld het geval in de volgende zinnen:

Beide en vele worden in formeel taalgebruik of in vaste uitdrukkingen ook wel zelfstandig gebruikt in oude genitiefconstructies:

Zie voor andere genitiefvormen bijvoorbeeld die van de persoonlijke voornaamwoorden.

Deze constructies kunnen worden omschreven als op verzoek van velen en in het belang van u beiden.

Zelfstandig gebruikte hoofdtelwoorden komen ook voor in combinatie met kwantitatief er. Voorbeelden zijn:

De bepaalde en onbepaalde hoofdtelwoorden worden hier binnentekstelijk zelfstandig gebruikt. Van welke entiteiten er twee of veel zijn, kunnen we afleiden uit de voorafgaande context.

Voor de voorwaarden waaraan de voorafgaande context van kwantitatief er moet voldoen, zie Broekhuis & Den Dikken (2012: 933-934).

Behalve met telwoorden kan kwantitatief er ook gecombineerd worden met andere kwantitatieve elementen, zoals een paar (Ik heb er nog een paar) of genoeg (Ik heb er genoeg).