Bij een neutrale, niet-onderscheidende, toekenning van eigenschappen aan een zelfstandigheid (door de kern van de naamwoordelijke constituent genoemd) hebben de adjectivische constituenten gewoonlijk een bepaalde plaats in de naamwoordelijke constituent, afhankelijk van de subcategorie waartoe ze behoren.

De plaats direct voor de kern wordt ingenomen door de adjectivische constituent die een stof aanduidt (een constituent met stofadjectief als kern; c in schema 14.9), daarvoor komen de kleur- en/of de vormaanduidende adjectivische constituenten (= b in het schema) en daar weer voor de overige adjectivische constituenten, waarbij met name de adjectivische constituenten met een subjectief adjectief als kern het meest links staan (= a in het schema). Voorbeelden zijn:

De volgorde hier is er een van afnemende 'inherentie' naar links toe. Anders gezegd: naarmate een eigenschap wordt opgevat als meer inherent aan de zelfstandigheid genoemd door de kern van de naamwoordelijke constituent, des te dichter staat de adjectivische constituent die die eigenschap aanduidt bij de kern.

De volgorde van de bepalingen die voor de kern komen, kan nader gepreciseerd worden als in schema 14.9 (vergelijk met schema 14.1).

Adjectivische constituenten die beperkend (distinctief) gebruikt worden, staan altijd links van adjectivische constituenten die niet beperkend gebruikt worden. In feite betreft het hier voorbepalingen bij een uitgebreide kern, die als een eenheid fungeert en die bestaat uit één of meer adjectivische constituenten en een substantivische kern (vergelijk [1] hierboven). Een voorbeeld kan dit verduidelijken. In een gesprek over een nieuwbouwwijk met huizen van verschillende types, bijv. grote en kleine, kan een zin voorkomen als:

Met deze zin kunnen de kleine nieuwe huizen afgezet worden tegenover de grote, eveneens nieuwe, huizen. In de naamwoordelijke constituent die kleine nieuwe huizen doet de adjectivische constituent kleine dienst als voorbepaling bij nieuwe huizen, wat als uitgebreide kern fungeert; zie schema 14.10.

In een andere context is ook een andere volgorde mogelijk. Denkbaar is bijv. een gesprek over kleine huizen die in een bepaalde straat staan, en waarvan sommige nieuw zijn en andere oud. In zo'n gesprek zou de volgende zin kunnen passen:

Nu kan de adjectivische constituent opgevat worden als voorbepaling bij de uitgebreide kern kleine huizen.

In de praktijk wordt de adjectivische constituent die voor de kern staat weggelaten als uit de context duidelijk is dat het over de (al genoemde) nieuwe, respectievelijk kleine huizen gaat.