Met name in regionaal taalgebruik komt het achtervoegsel, of suffix, -elaar əlar voor in woorden om (fruit)bomen en struiken aan te duiden. De standaardtaal gebruikt daarvoor samenstellingen met boom of struik als tweede lid. De woordklemtoon ligt bij de afleidingen op het substantivische basiswoord. Voorbeelden van zulke vooral in Belgisch-Nederlands gebruikte de-woorden zijn:

Dergelijke woorden worden wel beschouwd als vormingen naar analogie van appelaar. In het hele Nederlandse taalgebied wordt hazelaar gebruikt.

De hoofklemtoon in zulke woorden ligt op het basiswoord, en de syllabe laar krijgt secundaire klemtoon, zoals in kérselààr.