Het onbepaalde voornaamwoord zeker(e) en de gelijkwaardige groep een zeker(e) worden gebruikt als determinator in een substantivische naamwoordelijke constituent (of bij iemand) en duiden de onbepaaldheid van die constituent aan. Ze zijn altijd specifiek onbepaald en verwijzen dus naar concrete, maar voor de hoorder niet geïdentificeerde personen of zaken (vergelijk sommig(e)(n) in vi). Voorbeelden:

Van de beide varianten wordt zeker(e) gebruikt voor telbare substantieven, een zeker(e) uitsluitend voor enkelvoudige telbare substantieven (afgezien van het aanstonds te vermelden gebruik bij eigennamen). De vorm zekere wordt gebruikt voor meervoudige substantieven (in dat geval behoort zekere tot formeel taalgebruik) en enkelvoudige de-woorden (zekere heren, een zekere heer); de vorm zeker voor enkelvoudige het -woorden, persoonsnamen voorafgegaan door een onverbogen adjectief, het voornaamwoord iemand, het substantief mens en soms voor andere persoonsnamen (een zeker gebouw, zeker gevolmachtigd minister, zeker iemand, een zeker mens, een zeker(e) persoon).

Ook bij eigennamen van personen kan (een) zeker(e) gebruikt worden; het is dan synoniem met ene (zie 4.6.1.1/i, sectie 3). De eigennaam kan voorafgegaan worden door een substantief dat vaak met een eigennaam gecombineerd wordt. Voorbeelden:

De groep een of ander(e), eventueel voorafgegaan door de of het, wordt gebruikt als determinator in niet-specifiek onbepaalde naamwoordelijke constituenten waarvan de kern een enkelvoudige telbare soortnaam is. Voorbeelden:

Bij constituenten die niet in niet-specifieke zin geïnterpreteerd kunnen worden, is het gebruik van een of ander(e) uitgesloten:

In de/het een of ander(e) zijn de en het niet als normale lidwoorden op te vatten, aangezien ze niet de bepaaldheid van de constituent aanduiden. Een constituent met de/het een of ander(e) komt dan ook wel eens voor als onderwerp in een zin met presentatief er, hoewel het gebruik van de pendant zonder de of het dan de voorkeur heeft:

De keuze tussen de of het een of ander(e) wordt echter wel bepaald door het genus van het kernwoord (de- of het -woord).

Wat de verbuiging betreft valt op te merken dat alleen het element ander verbogen kan worden. Voor de vormen met de of het in het bijzonder dient nog vermeld te worden:

Het voornaamwoord iemand kan alleen voorafgegaan worden door een of ander, bijv.:

De groep deze of gene komt in betekenis overeen met de/het een of ander(e) (niet-specifiek onbepaald). De groep kent echter geen vormvarianten en kan als determinator alleen gecombineerd worden met een enkelvoudig telbaar de-woord. Voorbeelden:

Voor het zelfstandige deze of gene: zie i.