In sommige regio’s van het Nederlandse taalgebied en in sub-Standaardnederlands worden ongespannen klinkers, wanneer ze gevolgd worden door een nasale medeklinker en een andere consonant, met een bepaalde mate van nasalering uitgesproken (weergegeven door het diakritische teken ˜); de ongespannen klinker wordt daarbij ook gerekt. Dit proces van nasalering wordt geïllustreerd door de woorden in (1).

Nasalering van klinkers treedt ook op als het gevolg van de weglating van n. Zo kan in een woord als onfatsoenlijk de n weggelaten worden, en dan wordt de voorafgaande klinker genasaleerd (zie 1.5.2.7 Deletie van n).

Nasalering komt in sommige talen veel algemener voor, zoals in het Frans, waar elk woord in de uiting un bon vin blanc een nasale klinker krijgt, en bovendien de nasale medeklinker volledig verdwijnt. In het Nederlands is er wel nasalering en rekking van de klinker, maar worden de erop volgende nasaal en de daarop volgende medeklinker ook uitgesproken.

Er zijn wel een aantal (Vlaamse) dialecten waar er net als in het Frans nasalering en rekking van de klinker én volledige wegval van de nasale medeklinker is als er een alveolaire sibilant op volgt; zie Van Haeringen (1937: 57); Rys (2007:186-188).

De nasalering van ongespannen klinkers voor een nasale medeklinker komt niet algemeen voor in het Standaardnederlands, maar is beperkt tot Zeeland, West- en Oost-Vlaanderen, westelijk Noord-Brabant en Antwerpen.

Zie Stroop (1994: 55-56).

Nasalering is een allofonisch proces, omdat genasaleerde klinkers geen fonemen van het Nederlands zijn. De genasaleerde klinkers komen – afgezien van leenvocalen in Franse leenwoorden –  enkel voor als allofonen van ongespannen klinkers die gevolgd worden door een nasale + een andere medeklinker.

De medeklinker die op de nasale medeklinker volgt kan zowel tautosyllabisch als heterosyllabisch zijn, zoals in respectievelijk dans en dan-sen; zie Stroop (1994: 57).