In een aantal gelede woorden verandert de stemhebbende wrijfklank aan het eind van de stam in de stemloze tegenhanger, voor de suffixen -elijk en -enis:

Deze verstemlozing van de stamfinale wrijfklank kan niet het effect zijn van Finale Verscherping, want de stemloos gemaakte wrijfklanken staan in de aanzet van een lettergreep, terwijl Finale Verscherping juist voor coda’s geldt. Het suffix -elijk heeft dit effect van verstemlozing op labiale en coronale wrijfklanken, het suffix -enis alleen op labiale wrijfklanken (vergelijk muizenis en verrijzenis, waar een z wordt gerealiseerd). De hier geobserveerde regelmaat is bovendien lexicaal bepaald: in het woord belevenis bijvoorbeeld wordt de v geen f.

De t in de woorden beeltenis en bekentenis is op te vatten als de beginklank van het suffix -tenis (vergelijk beken-tenis), waarvoor de slot-d van de stam dan verdwijnt.