Bij uitheemse prefixen moeten we onderscheid maken tussen twee soorten. Een aantal ervan kan de hoofdklemtoon van het gelede woord dragen. Veel van die prefixen kunnen ook worden gecombineerd met inheemse woorden. Deze prefixen zijn zelfstandige prosodische woorden. Ze vertonen het klemtoonpatroon van prosodische samenstellingen, met hoofdklemtoon op het eerste prosodisch woord, hier het prefix, als het grondwoord een zelfstandig naamwoord is:

Ook adjectieven met een uitheems prefix vertonen dit klemtoonpatroon, maar als ze gebruikt worden in predicatieve positie, valt de hoofdklemtoon op het rechterdeel.

Zie Langeweg (1988).

Het gaat hier om woorden als:

Ook adjectieven met het prefix on- zoals onaardig vertonen dit variabele gedrag:

Andere uitheemse prefixen dragen geen hoofdklemtoon, en krijgen hoogstens secundaire klemtoon door de ritmische regel van Klemtoonafwisseling. Deze prefixen worden alleen gecombineerd met uitheemse stammen:

De positie van de hoofdklemtoon in zulke woorden wordt dus bepaald volgens de systematiek die wordt samengevat in de Regel voor hoofdklemtoon.