In de standaardtaal komt als genitief van het zelfstandige die de vorm diens voor, die gebruikt wordt voor het mannelijk enkelvoud. Deze vorm wordt vooral ter vermijding van misverstand in plaats van zijn gebruikt. In informele taal wordt in plaats hiervan een combinatie van die en een bezittelijk voornaamwoord gebruikt: die z'n , waarnaast voor het vrouwelijk enkelvoud en het meervoud die d'r , en voor het meervoud ook nog die hun bestaat (vergelijk Jan z'n , enz. [5.5.7.3/ii]). Voorbeelden:

In formeel, archaïsch taalgebruik komen als genitieven van het niet-zelfstandige deze en die de vormen dezer en dier voor, die gebruikt worden voor het meervoud en het vrouwelijk enkelvoud. Voorbeelden:

In vaste uitdrukkingen komen van deze de vormen dezer, dezes en dezen voor; van die de vormen dier, dies en dien. Zo komen bijv. voor:

bij deze(n) 'hierbij, door deze brief' dezer dagen 'onlangs, binnenkort' van dien aard 'zodanig' met alle gevolgen van dien 'met alle gevolgen daarvan' wat dies meer zij 'wat hier nog meer bij hoort' de 20ste dezer 'de 20ste van deze maand' brenger dezes 'brenger van deze brief' met dien verstande 'op die voorwaarde' te dien einde 'met dat doel' uit dien hoofde 'om die reden' te dien tijde 'toen' in dier voege 'zo'