Het achtervoegsel -isch wordt gebruikt om adjectieven af te leiden van (meestal uitheemse) substantieven. In adjectieven als afgodisch en wettisch treedt het op met een inheems basiswoord. Het draagt zelf geen klemtoon, maar de klemtoon van het basiswoord verschuift naar de laatste lettergreep voor het suffix. Hoewel -isch aan het Duits is ontleend, gedraagt het zich in dat opzicht niet als een uitheems suffix, dat immers zelf de hoofdklemtoon van het woord draagt.

In het Duits werd het gebruikt om Romaanse leenwoorden aan te passen aan het Duits. Zie Heynderickx & Van Marle (1994).

De algemene betekenisbijdrage van dit suffix is ‘betrekking hebbend op’. Het wordt ook gebruikt om geografische adjectieven zoals Belgisch af te leiden. Voorbeelden zijn:

Het basiswoord kan allerlei vormen van allomorfie vertonen, die bij uitheemse basiswoorden een weerspiegeling vormen van de allomorfie van deze woorden in de taal van oorsprong.

In veel gevallen is het basiswoord niet in zijn geheel onderdeel van het afgeleide adjectief. Dit geldt bijvoorbeeld voor het adjectief kritisch dat correspondeert met het substantief kritiek. We kunnen deze relatie interpreteren als een geval van vervanging van een suffix door een ander. We zien dit type relatie tussen een substantief en een adjectief op -isch in bijvoorbeeld de volgende gevallen:

Er zijn echter ook adjectieven op -isch waarvoor geen basiswoord valt aan te wijzen, zoals:

Substantieven op -ist lenen zich gemakkelijk voor suffigering met -isch zoals:

Deze nauwe relatie tussen -ist en -isch heeft geresulteerd in adjectieven als amateuristisch en humoristisch, die rechtstreeks zijn afgeleid van amateur en humor met behulp van de suffixreeks -istisch.